Dotychczasowe definicje horroru literackiego okazują się niewystarczające wobec dzisiejszych jego reprezentacji — horror funkcjonuje równolegle w wielu mediach i tworzy pojemne gatunkowo-estetyczne uniwersum. Celem projektu jest przeprowadzenie badania wstępnego, które pozwoli przetestować podejście interdyscyplinarne: połączyć genologię literacką z analizą rynku wydawniczego i elementami socjologii literatury. Badanie skupia się na utworach wydawanym w latach 2020–2025 i zakłada kilka równolegle prowadzonych działań, które mają na celu rozeznanie w polskim horrorze literackim ostatnich lat, a także pogłębienie wiedzy i weryfikację hipotezy o konieczności włączenia zjawisk okołoliterackich w obszar badań genologicznych.

Badanie kultury popularnej, do której zaliczam literaturę grozy w przeważającej części, trudno byłoby realizować bez miłości i szacunku do niej, ale i bez pewnego dystansu. Gdy spełni się te warunki, można dostrzec jej bogactwo i znaczenie, jakie ma dla kultury w ogóle. Horror literacki to zjawisko stare jak gotyckie zamki, a zarazem wciąż nowe, wciągające niczym labirynt. Badam to, czego się boimy (i czego lubimy się bać!), ponieważ wiele to mówi o nas — jako ludziach i społeczeństwie.

– wyjaśnia dr Anna Zatora

Projekt będzie realizowany przez 12 miesięcy.